Leunus van Lieren is overleden

Leunus van Lieren is vrijdag 6 december op 71-jarige leeftijd overleden.

In Leunus van Lieren is de paardenwereld een van haar toonaangevende mensen verloren. Zijn Stal Hexagon is al vele jaren een begrip in de dressuursport en -fokkerij, dankzij de vele Grand prix paarden die Leunus en zijn team hebben gefokt en opgeleid, de goede merries, en de goedgekeurde hengsten die op het hoogste internationale niveau hebben gepresteerd (bv Rubiquil), momenteel presteren (bv. Hexagon’s Ich Weiss), of daar naartoe op weg zijn, bv. de NRPS verrichtingstoppers Hexagon’s Latino (in de USA), en Gorgeous Black Art. En niet te vergeten de ruiters die onder begeleiding van Leunus het hoogste internationale niveau hebben bereikt: zoon Laurens, partner Thamar Zweistra, en de dit jaar aan de Olympische spelen in Parijs deelnemende Dinja van Liere is haar succesvolle carrière bij hem gestart. Zelf was Leunus internationaal GP ruiter én jurylid.

De expertise van Leunus om de kwaliteiten in een jong paard te herkennen, en deze kwaliteiten door goed management en rijden optimaal naar boven te halen, heeft zich ontplooid dankzij een leven lang kijken, praten en doen. "Fokken, dat leer je door het te doen. Ik geloof niet dat daar een opleiding voor is! Rijden heb ik geleerd in de praktijk. Les heb ik onder andere gehad van Jo en Bert Rutten, maar ik heb ook veel geleerd door kijken naar mensen als Theodorescu, Klimke... afkijken deed ik bij iedereen die wat kon. En met die bagage ben ik mijn eigen weg gegaan." Met als resultaat het veelzijdige bedrijf in het Zeeuwse Schore, dat inmiddels ruim 40 jaar bestaat.

De 'eigen weg' die Leunus van Lieren is gegaan, was de weg waarvan hij dacht dat het de goede was, en hij was trots op wat hij heeft gedaan en bereikt. Daar had hij het volste recht toe, want het heeft hem in het leven bepaald niet mee gezeten. Na het overlijden van Mieke in 1992 bleef hij achter met zijn oudste zonen, toen 10 en 11 jaar. Hij had ook de paardenwereld de rug kunnen toekeren. "En dat heeft ook niet veel gescheeld. Maar de jongens wilden toch doorgaan." Met zijn aangeboren – en misschien ook een beetje aangeleerde – vermogen om positief te denken, heeft hij toen de draad weer opgepakt, en ook later bij tegenslag altijd een positieve draai aan gebeurtenissen kunnen geven. Daarbij komt dat hij in alles uiterst consequent was en vasthield aan wat hij had afgesproken.

Wat een bijzondere paardenmens we zijn verloren in Leunus van Lieren.